Uitstap met de familie editie 2010

De uitstap die we dit jaar deden met de familie was deze keer in Diksmuide. Eerst dacht ik: Wat valt daar nu te beleven?” maar die gedachte verdween al snel toen we van de organisatoren vernamen wat er allemaal op het programma stond.

We brachten zo een bezoek aan de IJzertoren die, buiten mijn verwachting om, heel wat te bieden heeft. Deze toren bezoek je niet op 1-2-3, daar heb je aardig wat tijd voor nodig. De tentoonstelling over zowel WO I als WO II was heel leerrijk.

Voor mij was het bouwen van een vlot en er vervolgens een kleine vaart mee maken DE activiteit van dat weekeinde.
De eerste vraag was welk type we zouden maken. Hoeveel mensen moesten er mee en… die moesten natuurlijk allemaal plaats kunnen nemen.
Volgende vraag: Hoe begin je er in godsnaam aan. Als je dat nog nooit gedaan hebt dan is het wel even serieus over denken.
Plaatsen van de balken en ze op de juiste manier aan elkaar zien te krijgen.
We hebben er behoorlijk wat werk in gestoken, hard moeten sjorren, veel plezier mee gemaakt en vooral gezweet want het was behoorlijk warm.

Ook tonnen, of vaten moesten worden aangebracht aan de balken. Waar een binnenband van een fiets al niet goed voor is. Het vergde ook een speciale manier van aanbinden om die dingen niet te laten lossen.
Maar met een beetje goede moed, een zot gezicht, lachen en de nodige techniek lukte ook dat aardig.

Toen het vlot klaar was moest natuurlijk dat ding te water worden gelaten, op een manier dat niet alles terug uit elkaar donderde en… zonder dat er iemand een al te nauw contact maakte met het water, iets wat een neefje niet gelukt is maar dat was hoe dan ook zijn eigen fout. Gelukkig is ook dat goed verlopen.

Tijdens het varen zelf ondervonden we dat ons vlot goed bleef drijven maar dat het toch behoorlijk werken is om dat ding met roeispanen in beweging te houden. Er werden enkele spelletjes gespeeld en aardig wat gezongen. De ene zong al iets meer op de toon dan de andere maar dat heeft geen belang, als het maar gezellig was.
Het gaf iedereen ene kik dat ons vlot mooi bleef drijven. Niemand ging het water in. Het enige dat nat geworden was was ons lieve neefje (door zijn eigen toedoen, maar die had er dan ook plezier in) en mijn voeten omdat ik ze in het water liet hangen.

Op een avond deden we nog mee aan een quiz die Carl goed in elkaar had gestoken. OK, toegegeven, ik had verloren met mijn team maar het is nu eenmaal zo dat als er winnaars moeten zijn er automatisch ook iemand moet verliezen.

Nog een fotoalbum van een selectie van foto’s die genomen werden tijdens het weekeinde:

Volledig album bekijken

Vandaag weer een normale dag. Gelukkig want ik houd niet van abnormale dagen.

De jongste spruit is al een pak groter geworden en is reeds lang aanbeland aan de fruitpap en sinds korte tijd ook bij de patatjes. Dat betekend dus ook dat er voor hem gekookt moet worden en hij allerlei smaken, die voor hem ook nieuw zijn, moet uitproberen.

Eigenlijk best grappig als je soms die kinderen hun gezicht ziet wanneer ze met een nieuwe smaak in aanraking komen.

Jelle is ondertussen aan het spurten naar zijn zeven maand oud zijn.

Het gaat toch allemaal zo snel voorbij. Als ik de twee oudste zie dan besef ik dat maar al te goed. Lissa zit nu zelfs in het eerste leerjaar en ze leert schrijven en lezen, rekenen en nog zoveel meer.

Het gaat als een vliegende vaart en ik heb ze alvast een mailadres aan de hand gedaan zodat ze van jongsaf met de computer kunnen leren werken, want tegen de tijd dat zewat groter zijn dan zullen ze die kennis en kunde nog meer nodig hebben dan dan wij nu.

Het is alweer drie uur en dus ook bijna tijd om ze van school af te halen.

De moment om dit blogstukje af te sluiten. Ik hoop jullie snel weer te begroeten en ik beloof hier wat meer werk van te maken zodat er regelmatig wat nieuws te beleven zal zijn op deze blog.

Groeten, PAtje http://www.deroscha.be/

Werken op zondag

De dag was lang vandaag.
Ik heb moeten werken. Op een zondag? zou je zeggen! Inderdaad. Het werk dat ik doe is nu eenmaal niet echt aan een traditionele werkweek gebonden.
Het Davidsfonds was op bezoek en het is allemaal een klein beetje uitgelopen.
Geen nood, dat valt wel meer voor.
De oudste kids zijn naar Plopsaland in De Panne (België). Ze zijn nog niet terug maar ik denk er wel van uit te kunnen gaan dat ze zich kostelijk geamuseerd hebben.
De jongste kids zijn bij oma en tante Rita geweest en zijn nu al terug bij mij thuis.
Ze zijn braaf hoor. Net als gewoonlijk, meestal toch.
Vanavond ga ik het een beetje rustig aan doen denk ik. Het is allemaal een beetje druk geweest.
Zoals je al kon lezen, ik was nog niet goed wakker en ik kon al gaan werken. Daarna naar huis en de dag zit er al bijna terug op.
Morgen heb ik vrij, tenminste van het werk.
Dan staat me wel het één en ander te doen in huis want,... zo gaat dat nu eenmaal in een huishouden met vier kleine kinderen.
De oudste twee zijn dan naar school en hopelijk houden de anderen zich dan een klein beetje koest zodat we op zijn minst iets kunnen beginnen en ook afwerken want... dat laatste is vaak een probleem.
O ja, voor diegenen die het interessert, vandaag zijn we zeven jaar getrouwd. Een mooie dag die herinneringen oproept en je doet beseffen dat de tijd toch echt wel vliegt.
Zo, ik ga het flesje van de jongste spruit klaarmaken en... dan eens rustig ontspannen.
Groeten, PAtje (met zijn patatjes)
www.deroscha.be